Ο αγώνας Κυπέλου μεταξύ ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού ,κατά τα έθιμα και τις παραδόσεις ,δεν τελείωσε ποτέ και οι ΠΑΟΚτζήδες ακόμα παίζουν ξύλο με τα ΜΑΤ.
Αιτία – ή καλύτερα αφορμή – στάθηκε η απόφαση του Παππά αφενός να μην δώσει πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ και αφετέρου να αποβάλει τον Μακ, λόγω της… τσεχογαλικής προφοράς του, προς τον τέταρτο διαιτητή.
Και μετά… εδώ Παππάς, εκεί Παππάς, που είναι ο Παππάς;
Στα αποδυτήρια όπως συνήθως… Σας υπενθυμίζω ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που δεν ξεκίνησε ποτέ το ντέρμπι ανάμεσα στον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό…
Ποια είναι η δική μου γνώμη και άποψη; Είναι εμφανές ότι όταν έγινε το 1-2 και άρχισαν οι πρώτες γιούχες από την εξέδρα, οι παίκτες και ο προπονητής του ΠΑΟΚ εκνευρίστηκαν και έψαχναν αφορμή προκειμένου να το κάνουν… πωπό το ματς.
Αυτό λέγεται και λίγο… «ψάχνω για άλλοθι» για τον διαφαινόμενο αποκλεισμό. Το έργο το έχουμε ξαναδεί και το μόνο που αλλάζει είναι στο κάστ των πρωταγωνιστών…
Έπρεπε ο Μακ να αποβληθεί; Από την στιγμή που αντίκρισε την κόκκινη λόγω… μπινελικίων, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς ειπώθηκε. Αν δηλαδή είπε στον βοηθό κάτι του στιλ… «Μα τι δίνετε φίλτατε; Αισθάνομαι να με πνίγει η αδικία» τότε κακώς πήρε την άγουσα για τα αποδυτήρια. Αν όμως άρχισε να περιγράφει στον διαιτητή παραστατικά, με ποιον ακριβώς τρόπο φροντίζει να… «ικανοποιεί» όλα τα θηλυκά της οικογένειας του, τότε αλλάζει το πράγμα.
Αυτό όμως είναι κάτι που δεν θα το μάθουμε ποτέ… Το μόνο που είναι βέβαιο και εμφανές είναι ότι ο Μακ από την στιγμή που δεν του δόθηκε το πέναλτι που του έκανε ο διευθυντής της τροχαίας Καπίνο, είχε πλέον βγει από τα ρούχα του και έψαχνε την πρώτη αφορμή για να «την πέσει» στο κουαρτέτο (φτου κακά) των διαιτητών.
Όσο για το επίμαχο πέναλτι, στο ριπλέι φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο «τροχονόμος Βαρβάρα» όντως βρήκε αριστερό τσέχικο ποδαράκι. Έπρεπε να δοθεί, αλλά ο ρέφερι έκανε την… κορόιδα που λένε και στο χωριό μου.
Να σας πω όμως κάτι; Άντε και το έδινε. Πιστεύει πραγματικά κανείς ότι θα άλλαζε κάτι ακόμα και αν ευστοχούσε ο παίκτης που θα αναλάμβανε την εκτέλεση του; Από την στιγμή που ο Ολυμπιακός έβαλε δύο γκολ μέσα στην Τούμπα, τα πράγματα είχαν ήδη γίνει εξαιρετικά δύσκολα για τον ΠΑΟΚ. Και 2-2 να έληγε το παιχνίδι, θα έπρεπε οι θεσσαλονικείς να πάνε για το διπλό στο «Καραϊσκάκης»… Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο διαιτητής δεν έπρεπε να κάνει το καθήκον του.
Το κακό σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, είναι ότι παίκτες, προπονητές και διοικήσεις χρησιμοποιούν τα διαιτητικά λάθη ως τα τέλεια άλλοθι για την δική τους μετριότητα έως και ανυπαρξία. «Τσιμπάει» και ο κόσμος και μετά για όλα φταίνε μόνο οι άλλοι και ποτέ οι ίδιοι.
Μερέντα στο ψωμί του Τούντορ ήταν όλα αυτά που διαδραματίστηκαν χθες. Ο κατά γενική ομολογία αποτυχημένος προπονητής της ομάδας, αποποιήθηκε των ευθυνών του για την πολύ μέτρια εικόνα που παρουσιάζει φέτος ο ΠΑΟΚ και άρχισε να παίζει και αυτός την ίδια κασέτα…
«Εμείς μια χαρά την κάνουμε την δουλειά μας. Εγώ είμαι προπονηταράς και οι παίκτες μου είναι για μεικτή κόσμου. Οι διαιτητές δεν μας αφήνουν να ξεδιπλώσουμε το άπλετο ταλέντο μας εντός αγωνιστικού χώρου»
Τα τελευταία χρόνια οι διαιτητές ευνοούν σχεδόν συστηματικά τον Ολυμπιακό διότι παραδοσιακά θέλουν να τα έχουν καλά με τον δυνατό. Αυτό όμως δεν αφαιρεί τις ευθύνες από τους υπεύθυνους των υπόλοιπων ομάδων, που με τις δικές τους τακτικές και επιλογές έκαναν τον Ολυμπιακό κατεστημένο.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάει από το κακό στο χειρότερο, όχι τόσο από την ηγεμονική και αλαζονική συμπεριφορά του «δυνάστη» Ολυμπιακού, αλλά από την διοικητική ανυπαρξία των υπολοίπων.
Φίλες και φίλοι έχω την αίσθηση – βεβαιότητα ότι αρκετοί δεν θα κατανοήσουν πλήρως το ουσιαστικό νόημα του παραπάνω κειμένου και για αυτό το λόγο θα αρχίσω και εγώ να ακούω τα δικά μου γαλλικά…
Εγώ όμως δεν πρόκειται να σας βγάλω κόκκινη κάρτα, διότι μετά από είκοσι (ναι είκοσι) χρόνια στον χώρο, έχω πλέον συνηθίσει και δεν παρεξηγώ. Κάθε γνώμη και κάθε κριτική είναι όπως πάντα δεκτή και θεμιτή.
